«Το κράτος και ο παραγωγικός ιστός δεν παραλύουν», δήλωνε την Κυριακή, 22/03 στο καθιερωμένο πιά απογευματινό διάγγελμα ο εντεταλμένος του ελληνικού κράτους Χαρδαλιάς μετά την ανακοίνωση της απαγόρευσης κυκλοφορίας στους υπηκόους του από τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη.
Και είναι έτσι ακριβώς, καθώς τη στιγμή που όλα επισκιάζονται από την πανδημία του κορωνοϊού, οι «εχθροπραξίες» του ελληνικού κράτους κατά των μεταναστών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα σύνορα του Εβρου συνεχίζονται αμείωτες και η δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης ανακοινώνονται στα ψιλά δίπλα στις κραυγές για την αναγκαιότητα του κράτους να γίνει ολοκληρωτικό λόγω της «ατομικής ανευθυνότητας». Ταυτόχρονα, η επιβολή της απαγόρευσης εξόδου από τα κέντρα κράτησης στα νησιά σε συνδυασμό με την παντελή απουσία μέτρων για την υγεία των μεταναστών τα μετατρέπει σε κλειστούς ομαδικούς τάφους.
Επιπλέον, ο «συνωστισμός» στις παραγωγικές μονάδες των χωραφιών και των εργοστασίων δεν αποτελεί πρόβλημα μπρος στη «μη παράλυση της παραγωγής».
Την ίδια στιγμή, στις μητροπόλεις, ο μεταναστευτικός πληθυσμός είναι έρμαιο των μπάτσων και των αφεντικών, καθώς νέα χαρτιά είναι απαραίτητα για να εξασφαλιστεί έστω το πενιχρό και εν πολλοίς μαύρο μεροκάματο, ενώ η πρόσβαση στις κρατικές δομές Υγείας που έτσι κι αλλιώς ήταν εξαιρετικά δύσκολη πλέον είναι αδύνατη.
Είναι, λοιπόν, είναι η φωνή μας που δεν θα παραλύσει και θα προσπαθεί να δημιουργεί ρωγμές στην μονοπωλιακή αφήγηση της πραγματικότητας από το κράτος.
Το κείμενο της αφίσας:
Τα σύνορα της Ευρώπης είναι οι κατακόμβες των μεταναστών/ριών
Η εργαλειοποίηση των μεταναστών/ριών γίνεται ο μηχανισμός κρατικής διαχείρισης της «μεταναστευτικής κρίσης» με στόχο την εξυπηρέτηση κάθε είδους κυβερνητικής ατζέντας και εθνικιστικών στρατηγικών: Διαχείριση «πληθυσμών» ως φτηνού εργατικού δυναμικού, δημιουργία φαντασιακών δημογραφικών «απειλών», συντήρηση της ευαλωτότητας, ως πεδίου έκφρασης του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού, ικανοποίηση εκλογικής πελατείας, άσκηση πιέσεων για την ελάφρυνση δημοσιονομικών βαρών, άσκηση εξωτερικής πολιτικής.
Οι μετανάστες/ριες αξιοποιούνται εργαλειακά από τα έθνη-κράτη, αφού δεν μπορούν να εξαφανιστούν.
Για τη ΝΔ οι μετανάστες μετατρέπονται σε εισβολείς, ασύμμετρη απειλή· μια βολική νομιμοποίηση, μιλιταριστικού τύπου, του δόγματος εθνική ασφάλεια-κοινωνική τάξη. Η κρατική διαχείριση της προηγούμενης κυβέρνησης με hotspots και η «χωρίς τυμπανοκρουσίες» διαφύλαξη των συνόρων του έθνους έγινε το πρόσφορο προηγούμενο αυτής της εξέλιξης.
Τα ευρωπαϊκά σύνορα γίνονται οι «ιερές» γραμμές που ανέλαβε να φυλάει το ελληνικό κράτος και οι ντόπιοι και ευρωπαίοι φασίστες πολιτοφύλακες.
Τα σύνορα της Ευρώπης είναι φράχτες, άγρια καταστολή, φασίστες κυνηγοί κεφαλών, στρατόπεδα συγκέντρωσης, εξαθλίωση, θανατοπολιτική, η Λαμπεντούζα, ο Έβρος και η Μελίγια, το Φαρμακονήσι και η Frontex. Απέναντι στο βιοπολιτικό ανθρωπισμό και εθνικισμό τους προτάσσουμε την αλληλεγγύη. Το λιγότερο που μπορούμε να διεκδικούμε με τους/τις μετανάστες/ριες είναι «ροές» ελευθερίας και αγώνες ενάντια στα σύνορα και τα έθνη-κράτη· ενάντια σε ξερονήσια, ετεροτοπίες, κλειστά ή ανοιχτά κέντρα «φιλοξενίας» που δεν είναι παρά οι κατακόμβες των μεταναστών/ριών
Ελεύθερη μετακίνηση-εγκατάσταση για τους μετανάστες
Ενάντια στα σύνορα & το εθνικό/κρατικό αφήγημα που τα συντηρεί
Αλληλεγγύη στις μετανάστριες και τις αντιφασίστριες