Αφίσες για τους μετανάστες που κολλιούνται στους δρόμους της Αθήνας
το κείμενο της πρώτης αφίσας:
Οι μετανάστες και οι μετανάστριες είναι ξεριζωμένοι από τους τόπoυς τους, εξαιτίας των δυτικών κρατικών και καπιταλιστικών πολιτικών. Απέναντι τους υψώνονται φράχτες, αναπτύσσονται οι δυνάμεις της frontex, κλείνουν σύνορα και απλώνεται ο νατοϊκός στόλος στο Αιγαίο.
Όσοι/-ες καταφέρνουν να περάσουν στα ευρωπαϊκά εδάφη αντιμετωπίζουν τις πολιτικές διαχωρισμού (πρόσφυγα ή μετανάστη), φυλάκισης (σε κέντρα κράτησης και “hot spots”), καταστολής και απέλασης (πολιτικές αποτροπής εισόδου στην ευρώπη, επαναπροώθησης στις χώρες-περάσματα) και ταυτόχρονα βιώνουν το ρατσισμό από κομμάτια των δυτικών κοινωνιών.
Να τσακίσουμε κάθε ρατσιστική χειρονομία και τους φυσικούς φορείς της.
Ούτε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ούτε “κέντρα φιλοξενίας”, για τους μετανάστες ροές ελευθερίας.
Αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες.
Να εντείνουμε τον ακηδεμόνευτο αγώνα ενάντια στα κράτη, στα σύνορα , τις θρησκείες και τη βαρβαρότητα που αναπαράγει αυτός ο κόσμος.
η δεύτερη αφίσα και το κείμενο της:
IMMIGRANTS WELCOME
Το συρματόπλεγμα της Ειδομένης επεκτείνεται
Η Ευρώπη υψώνει φράχτες, αναπτύσσει τις δυνάμεις της FRONTEX, κλείνει τα σύνορα και απλώνει τον νατοϊκό στόλο στο Αιγαίο. Οι ηγέτες της ΕΕ πολύ σύντομα σκουπίζουν τα δάκρυα για “τους ξεριζωμένους από τον πόλεμο πρόσφυγες” και βάζουν σε εφαρμογή το σχέδιο που αρμόζει στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, τη στρατιωτική διαχείριση των μεταναστευτικών πληθυσμών. Η ευρώπη φρούριο απλώνεται παντού, στα σύνορα, στα hot spots, στις ουρές των αποκλεισμένων για χαρτιά, στον διαχωρισμό προσφύγων και μεταναστών για να ξαποστέλλονται ευκολότερα οι τελευταίοι με τον μανδύα μάλιστα του ανθρωπισμού για τους πρώτους.
Τα σύνορα ως το εδαφικό όριο των κρατών και η φαντασιακή οριοθέτηση των εθνών, γίνονται το όριο της ζωής: από εκεί και πέρα επιβιώνεις, από κει και πέρα πεθαίνεις. Η υπενθύμιση αυτού βρίσκεται σήμερα στην ειδομένη, στα νησιά του ελλαδικού χώρου και αύριο στο τουρκικό έδαφος. Η ειδομένη υπάρχει για έναν και μόνο λόγο, να υπενθυμίζει ότι το ευρωπαϊκό συρματόπλεγμα δεν είναι διακοσμητικό: συμπυκνώνει την κυριαρχική επιλογή που μετατρέπει την ίδια τη ζωή σε αντικείμενο κρατικής διαχείρισης, υπάρχει για να οριοθετεί και να επαναοριοθετεί την ιδιότητα του ευρωπαίου πολίτη μέσα σε ένα διαρκώς διαστελλόμενο καθεστώς εξαίρεσης, για να οριοθετεί και να επαναοριοθετεί διαρκώς ποιος είναι άξιος να ζει και ποιος όχι.
SMASH BORDERS AND STATES
Ούτε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ούτε “κέντρα φιλοξενίας”, για τους μετανάστες ροές ελευθερίας
αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες
χορός της καρμανιόλας