Αφίσα ενάντια στις εκλογικές αυταπάτες που κολλιέται στους δρόμους της Αθήνας με αφορμή τις εκλογές στις 20/09/2015.
Αν κάτι έγινε περισσότερο κατανοητό στην περίοδο που διανύουμε, είναι ότι ο καπιταλισμός και το παρόν νεοφιλελεύθερο πλαίσιο διαχείρισης δεν εξανθρωπίζονται, δεν μεταρρυθμίζονται μέσα από “προοδευτικούς δρόμους” αριστερής/σοσιαλδημοκρατικής κοπής. Η ανάθεση σε πεφωτισμένους σωτήρες και η εμπιστοσύνη στα κόμματα δεν οδηγεί παρά στην αναπαραγωγή της ανισότητας, της καταπίεσης, καθώς “ο πολιτικός ρεαλισμός” και ο “συσχετισμός δυνάμεων” θα ‘ναι πάντα πάνω από τις ανάγκες μας, θα ‘ναι πάντα πάνω απ΄ τις ζωές μας, ή καλύτερα, θα πατάνε πάνω στις ζωές μας. Για να απαντήσουμε στη συνεχή λεηλασία, με αριστερό ή δεξιό πρόσημο, πρέπει, κατ’ αρχάς να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας, παίρνοντας πραγματικά τη ζωή μας στα χέρια μας, χωρίς μαγικές συνταγές και εξασφαλισμένες λύσεις. Μέσα από τη συμμετοχή μας σε αυτοοργανωμένες δομές και εγχειρήματα, που θα ‘ναι ο πραγματικός πολιτικός μας ορίζοντας και συνάμα θα συνιστούν τις δομές μετασχηματισμού με το βλέμμα στην απελευθερωμένη κοινωνία. Η ανάληψη άμεσης δράσης, ο αντιιεραρχικός τρόπος οργάνωσης, η αλληλεγγύη, η πρωτοβουλία, η συλλογική επεξεργασία στους τόπους που ζούμε και κινούμαστε, στη γειτονιά, στην εργασία, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, είναι για μας οι αρχές-πυξίδα προς την ατομική και συλλογική χειραφέτηση, που δεν χωράει σε κάλπες και διαδικασίες ανάθεσης.
Το όραμα της επανάστασης δεν συνιστά κενό γράμμα. Νοηματοδοτεί τη δράση, τον λόγο μας, μας κρατά μάχιμους και ζωντανούς μπροστά στις ήττες των κινημάτων, την πολιτική απογοήτευση, την αδυναμία μπρος στη φερόμενη “παντοδυναμία” κράτους και κεφαλαίου. Η επίθεση στην Εξουσία, αλλά και σε κάθε εξουσία, ξεκινά από μια στιγμή: τη στιγμή που κλείνουμε τα μάτια να φανταστούμε αυτήν την επίθεση.
Για την επανάσταση και την αναρχία.
Καμία ανάθεση σε αριστερούς και δεξιούς σωτήρες
συνειδητά αποχή-άκυρο στις εκλογές
διαρκής αγώνας και αυτοοργάνωση, όπου ζούμε και αναπνέουμε
Χορός της Καρμανιόλας
