Είτε εδώ είτε εκεί
ίδια είναι η καταστολή
Όπως στη Χαλκιδική, όπου οι άνθρωποι αγωνίζονται για να μην ισοπεδωθεί ο τόπος από τους σύγχρονους χρυσοθήρες και το κράτος, με διαρκή κρεσέντα καταστολής, έχει βάλει σε καθεστώς δίωξης τριακόσιους αγωνιζόμενους.
Όπως στην Κερατέα, όπου η τοπική κοινωνία αντιστάθηκε στην μετατροπή μιας περιοχής – με παρουσία αρχαιοτήτων- σε ΧΥΤΑ, βάζοντας φραγμό στην επίθεση του κεφαλαίου, που είδε στη διαχείριση των σκουπιδιών μια χρυσή ευκαιρία για κέρδος σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και των ζωών των κατοίκων.
Όπως στον Ωροπό, όπου οι κάτοικοι έδειξαν τον τρόπο με τον οποίο οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τα προστατευόμενα από τους μπάτσους μπλόκα των εταιριών στους δρόμους που λέγονται διόδια.
Έτσι και λίγο δυτικότερα, στην Ιταλία, την Ελβετία και τη Γαλλία, ένα τοπικό κίνημα αντιστέκεται εδώ και χρόνια στη καταστροφή της γης με τη κατασκευή σιδηροδρομικών συρμών υπερταχείας κυκλοφορίας. Πρόκειται για το κίνημα του NO-TAV, το οποίο έχει να αντιμετωπίσει την ίδια με εδώ κρεμάλα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τις ίδιες με εδώ διώξεις, την ίδια καταστολή αλλά και που απαντά με τον ίδιο τρόπο: την αυτοοργάνωση, τις διαδηλώσεις σε δρόμος και βουνά, την άμεση δράση, το σαμποτάζ.
Όλα τα αφεντικά έχουν κοινή γραμμή: να ισοπεδώσουν τις κοινωνίες και να καταστρέψουν τη γη με στόχο τη μεγέθυνση του οικονομικού τους κέρδους, συνεπικουρούμενα από τα κρατικά υπουργεία, τους μπάτσους, τους δικαστές και τους εισαγγελείς.
Ας μην ομφαλοσκοπούμε. Ο αγώνας του καθενός μας είναι κομμάτι του συνολικού αγώνα για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας, είναι ο αγώνας για τη γη και την ελευθερία.
Είτε εδώ είτε εκεί
το όπλο μας είναι η αλληλεγγύη
Το κείμενο που μοιράστηκε στην συγκέντρωση (ελληνικά – αγγλικά)
